Pechowy judaszowiec, pobudka z odrzutowcem i ostatni akt wiosennej symfonii ogrodowej 😉

Widoczny na zdjęciu Judaszowiec doprowadza mnie do rozpaczy. Mimo sporych rozmiarów i nie cienkiego już pnia potrafi umarznąć nawet przy niewielkich mrozach. Bywało tak że odradzał się od małej gałązki która wyrosła tuż przy ziemi, by po roku zamienić się w spore drzewko tworzące piękny baldachim z liści, a w tym roku znów… Ech… Sam nie wiem po co go trzymam. Mógłbym w to miejsce posadzić coś odporniejszego na mrozy i choroby… Ale ja nawet do drzewek potrafię być sentymentalny, szczególnie tych które sadziłem osobiście… Już nie łudzę się że zobaczę go obsypanego pięknymi różowymi kwiatami, ale widząc jego wolę życia po prostu nie mam serca chwycić za spalinówkę… Szczególnie że gdzieniegdzie są listki… Wieeeeeeem, wieeeem…

Kilkakrotnie miałem taką sytuację że otwierając ślepia koło 4tej rano słyszałem wzmożony ruch odrzutowców na niebie, wiedziałem że jak zasiądę z kawą przed monitorem to trafię na informację o ataku rakietowym ruskich na zachodnią Ukrainę i o zgrozo za każdym razem się sprawdzało. Mieszkając tak blisko granicy łatwo wyczulić się na pewne rzeczy, szczególnie jeśli potrafi się odróżniać odgłosy silników tego co lata nad głową… A przez ostatnie dwa lata latało tego naprawdę sporo… Miło wiedzieć że rodzime myśliwce dbają o to by jakaś zbłąkana ruska rakieta nie wpadła mi do kurnika, choć i obawy są że kiedyś coś na głowę spadnie. Oswoiliśmy się z tą wojną, nauczyliśmy się z nią żyć i może to i lepiej, bo życie w permanentnym strachu na zdrowie nie wychodzi… Z drugiej strony nasuwa się pytanie, czy ludzkim jest oswajanie się z tym że kilkadziesiąt lub kilkaset kilometrów dalej mordowani są niewinni ludzie? Wiem, wiem, taki jest ten pojebany świat…

Ogród już niemal obsiany i obsadzony… Niemal, bo zostało do posadzenia jedno z moich ulubionych warzyw, bez którego owego ogrodu sobie nie wyobrażam… Zgadniecie cóż to za roślinki trzymam w owym pudełeczku? Dla ułatwienia dodam, że za kilka tygodni będą dodatkiem do leczo, oraz wylądują pokrojone na plastry i obtoczone w jajku i bułce tartej na patelni 😉 Sporo pracy i zdrowia zostawione w tym ogrodzie, ale co swoje to swoje, a przy obecnych cenach w sklepach dobrze mieć swoje… Na zdjęciu słońce raziło mnie w ślepia i stąd taka mina 😅